Objawy Loaozy

Muchy z gatunku Chrysops lęgną się głównie w ciepłych, wilgotnych terenach, a gryząc człowieka pobierają razem z krwią mikrofilarie. Następnie w ciągu 10-12 dni przekształcają się w larwy, by później w tej postaci dostać się do organizmu człowieka. Larwy przemieszczają się w tkance podskórnej dojrzewając do dorosłej postaci. Często zdarza się, że docierają do gałki ocznej, by tam przemieszczać się pod spojówką.

Objawy choroby występują dopiero po kilku latach od momentu zakażenia, jednak zdarzają się przypadki, że objawy mogą się pojawić nawet po kilku miesiącach. Są to jednak bardzo rzadkie przypadki, gdyż mikrofilarie pojawiają się we krwi po 4 do 6 miesięcy od momentu zarażenia i mogą w niej pozostawać nawet przez 17 lat.

Do głównych objawów zalicza się:

• świąd skóry;
• obrzęk skóry;
• zmiany wypryskowate bądź rumieniowate – np. obrzęk kalabarski, który jest bolesny i okresowy, zlokalizowany najczęściej w okolicy stawów.

W niektórych przypadkach może dojść do wystąpienia reakcji alergicznej, która może się objawiać pokrzywką – wykwitem jest bąbel pokrzywkowy, charakteryzuje się obrzękiem skóry i zabarwieniem różowym lub porcelanowobiałym. Pokrzywka ta jest często bardzo nasilona.

Innym, częstym objawem jest gorączka i obrzęk naczynioworuchowy.

Rzadszym, aczkolwiek również charakterystycznym objawem jest eozynofilia – we krwi występuje duża ilość granulocytów zasadochłonnych.

W przypadku, gdy pasożyty dostaną się do spojówki, choroba może być łatwiej wykryta, gdyż widoczne są wtedy ich ruchy w gałce ocznej.

W niektórych przypadkach dochodzi do poważnych powikłań w wyniku postępującego rozwoju loaozy. U mniej niż 20% chorych może dojść do uszkodzenia serca lub nerek, szczególnie, gdy choroba ta pozostaje długo niewykryta i nieleczona. Do groźnych powikłań zalicza się również obrzęk głośni, a czasami może dojść nawet do zapalenia mózgu.

Autor:

Dorota Bucka

Zobacz również opis choroby: Loaoza